La sociedad literaria y el pastel de piel de patatas de Guernsey

Estamos en la II Guerra Mundial. La isla de Guernsey, en el Canal de la Mancha, está ocupada por los nazis. La población, incomunicada, pasa hambre. Después de algunas peripecias un grupo de amigos consigue hacerse con un cerdo para prepararse un buen asado.

¿Se lo van a perder?. Claro que no. El problema surge cuando, con la emoción de la sabrosa cena, se les olvida el toque de queda y a la hora de volver a sus casas se encuentran con una patrulla de soldados alemanes. Es necesario buscarse una buena excusa y ellos la encuentran: pertenecen a un club literario que se reune para comentar sus lecturas.

A través de las cartas que se cruzan, años más tarde, los integrantes de este club de lectura y la escritora Juliet Ashton iremos descubriendo a unos personajes profundamente humanos, encantadores, divertidos y amantes de la literatura, que sobrellevaron la ocupación nazi organizando reuniones de lectura siempre alrededor de un pastel de piel de patatas.

Este libro tiene un blog en donde podrás encontrar más información.

Loitando contra a natureza

En agosto de 1914, días antes do estalido da primeira guerra mundial, o famoso explorador Ernest Shackleton e unha tripulación de 27 homes partiron cara ao Atlántico, en busca dun obxectivo nunca antes acadado: realizar a primeira viaxe a pé pola Antártida. Tras cinco meses de travesía, chegaron ao xélido mar de Weddell, onde o seu barco, o Endurance, quedou atrapado no xeo e a tripulación, abandonada á súa sorte. A súa terrible experiencia durou 20 meses, nos que realizaron dous intentos case fatais de escapar antes do rescate final.

Na biblioteca hai un fascinante relato desta expedición, unha das maiores epopeas na loita do home fronte á Natureza. O libro preséntanos, ademais, fotos e ilustracións que recrean a impresionante beleza do océano Austral, a terrible destrución do barco e a heroica loita diaria da tripulación para sobrevivir, un miragre que se logrou, en boa medida, grazas ao liderado de Shackleton.

E ademais, tamén podes vivir máis de cerca esta impresionante aventura coa película-documental do mesmo título que tes á túa disposición na biblioteca. Aquí podedes ver un pequeno avance:

Atrapados en el hielo na biblioteca

Para saber máis: La legendaria expedición a la Antártida

Anxo Fariña coas "Mariñas Lectoras"

Onte, o clube de lectura "As Mariñas Lectoras I" tivo a oportunidade de charlar co autor dos Megatoxos.

Foi unha reunión moi ilustrada, e nunca mellor dito, porque a Anxo Fariña ademais de escribir, o que lle gusta é o mundo do deseño.

Aí o tedes, en plena faena.

Imaxinades a quen está debuxando?

Preguntádelles ás socias do clube.

Os personaxes dos Megatoxos, adolescentes coma vós, teñen uns poderes extraordinarios, e foron seleccionados especialmente para cumprir unha misión. Viaxan no tempo e viven unhas aventuras que enganchan á lectura.

Se queres coñecelos mellor, non tes máis que pedilos na biblioteca. De momento hai dúas entregas. Anxo xa nos prometeu a terceira para o ano.

Cazadores de sombras

Katia Morandeira de 2º de Bacharelato mándanos unha recomendación de lectura: Cazadores de sombras de Cassandra Clare.

Este libro trata sobre la fantasía. La protagonista de este libro es Clary y ella no cree en los seres fantásticos hasta que un día se encuentra con unos chicos muy raros que solo ella podía ver. De estos chicos el que mas le llamó la atención fue un joven que era rubio, alto y muy guapo, se llamaba Jace.
A partir de ese momento la vida de Clary cambia totalmente, su madre y su tío desaparecen, pero se encuentra con un ser que la quería matar, pero Jace la rescata y se la lleva con él a una especie de escuela. Allí se encontrara con más gente, incluido un mago que la conocía desde pequeña, pero que ella no lo recordaba, y con los que compartirá muchas aventuras de gran peligro.
En este libro se puede encontrar amor correspondido y no correspondido, peligro, encuentros inesperados, muchos seres fantásticos, como por ejemplo vampiros, magia y un final inesperado.
En mi opinión es un libro muy interesante. Es un libro que recomendaría a todo el mundo, sobre todo por que la historia esta escrita de tal manera que te engancha y no puedes parar hasta saber que es lo que pasa a continuación y después sigues queriendo mucho más.
Este libro sigue la línea de “Memorias de Idhun” de Laura Gallego y se podría decir que también de la saga Crepúsculo.
Espero que os guste.

Grazas Katia, nolo pos tan "apetecible" que imos ter que facer un oco para lelo.

Irène Némirovsky na nosa biblioteca

Irène Némirovsky naceu en Kiev o 11 de febreiro de 1903. Seu pai, León, era un dos banqueiros máis ricos de Rusia e súa nai, Faïga, era unha muller máis preocupada pola súa vida social que da atención da súa filla.

Cando estoupou a Revolución bolchevique (1917) toda a familia estivo escondida durante un ano, ata que en 1919 conseguiron chegar a Francia.

Irène licenciouse na Sorbona e a partir dos 18 anos comezou a escribir.

En 1926 casou con Michael Epstein, con quen tivo dúas fillas: Denise e Elisabeth.

En 1940 e debido á súa orixe xudía, impedíuselle seguir publicando, aínda que ela seguiu escribindo relatos e novelas. Mais o 13 de xullo de 1942 foi detida e internada nun campo de concentración, levándoa aos poucos días a Auschwitz onde morreu de tifo o 17 de agosto dese mesmo ano.

Michael, seu home, tamén foi detido ao poco tempo e asasinado na cámara de gas.

As súas fillas, escondidas durante a guerra e protexidas por amigos da familia, gardaron nunha maleta todos os escritos da súa nai que foron publicados e coñecidos hai uns pocos anos.

Algúns deles gardámolos para vós na nosa biblioteca:

BubbleShare: Share photos - Easy Photo Sharing

FiSahara 09

En Cannes celébrase un festival de cine cheo de"glamour".

En Dajla un festival de cine cheo de solidariedade.

Gústanche os dinosauros?

-Eses animais ghrandes que coñecemos polos seus restos fósiles?

-Si, si, eses que pertencían ao grupo dos réptiles. Por certo, sabías que dinosauro quere dicir 'lagarto terrible'?

-Como non me van gustar...

- Pois na biblioteca tes toda a información sobre eles en:

Dinosaurios al descubierto, Esos extintos dinosaurios e Dinosaurios

E se quedas coas ganas , non o dubides, no Museo da Domus proxectan un documental en 3D sobre os xigantescos dinosauros que viviron na Patagonia arxentina.

Estamos no Congo belga

Dous libros chegados recentemente á biblioteca teñen un punto en común: desenvólvense no Congo belga, que foi unha colonia ata o ano 1960 e que se indenpendizou co nome de República Democrática do Congo.

... y es que de todos los genocidas que durante el tránsito del siglo XIX al XX participaron, al grito de divide y vencerás, en el reparto del continente africano, Leopoldo II tal vez fue el más miserable. Se trataba de un hombre codicioso, inteligente, desmesurado y cruel que exterminó a más de ocho millones de nativos en nombre del progreso, de la belleza y de la patria. Escondido en un disfraz de intelectual humanitario, esquilmó lo que hoy es la República Democrática del Congo hasta convertirla en un país sin futuro que, un siglo después de su muerte, continúa pagando las deudas generadas por el tirano. Javier Pérez de Albéniz

Es una gran injusticia histórica que Leopoldo II, el rey de los belgas que murió en 1909, no figure, con Hitler y Stalin, como uno de los criminales políticos más sanguinarios del siglo XX. Mario Vargas Llosa

A fines del siglo diecinueve, entre los muchos poderes que se dividían el usufructo del continente africano, la monarquía belga se destacó por la impune ferocidad con la que explotó su colonia congolesa. Para extraer las fortunas de caucho de la selva, el rey Leopoldo II, responsable absoluto del Ejército y de la Administración colonial del Congo belga, convirtió a la población nativa en esclavos, decretó que se cortasen las manos y los pies de quienes intentasen rebelarse o huir, autorizó la violación de mujeres y niñas, e impuso un régimen de terror casi inigualado en el sufrido continente africano. Alberto Manguel

Hai moitas cousas cómicas no mundo, entre elas, a crenza do home branco de que é menos salvaxe que esoutros aos que el lles chama salvaxes. Mark Twain

Sete casas en Francia de Bernardo Atxaga e O corazón do negror de Joseph Conrad a túa disposición na biblioteca.

E agora, que pasa na República Democrática do Congo?

Cando ler resulta perigoso

La comerciante de libros é unha novela histórica que, cunha mestura de personaxes reais e ficticios, fai un percorrido desde Praga ata Inglaterra para amosar o poder e a intolerancia da Igrexa que, ante a posibilidade de perder unha mínima parte dos seus privilexios, é quen de acusar a calquera persoa de herexe, coa inmediata resposta que isto supón na Europa do século XV: a condea a morte nas condicións máis terribles.

Os libros son tamén protagonistas nesta novela: para uns representan a sabedoría, para outros, unha ameaza; para uns representan o poder, para outros, a morte.

Non perdas o "especial flash" ao clicar no libro!

Refranívocos

Si a uno le dan palos de ciego, la única respuesta eficaz es dar
palos de vidente.

Dime con quién andas y te diré go home.

Un torturador no se redime suicidándose. Pero algo es algo.

Lo más grave no es el pecado original, sino las fotocopias.

Desde que los hijos educan a los padres, se acabaron los complejos de Edipo.

O sea, que contra el optimismo no hay vacunas.

Mario Benedetti

Adiós al poeta del compromiso

Internetras galegas

Nun país onde a Internet xa chega "a 3 de cada 10 fogares" queremos, desde este medio, seguir a celebrar as nosas letras:

• desde a Rede que nos une


• e, como non, desde Compostela, manifestándonos pola nosa cultura, polo noso idioma que nos une, a nosa columna vertebral.

No día da Internet, que nos une nesta aldea virtual unha lembranza máis para Ramón Piñeiro:

Ora, o home é un ser social. A súa individualidade realízase mesmamente na convivencia con outros homes. O "pobo" é a unidade natural de convivencia, a "cultura" é a súa forma i a "língoa" é o seu vehículo. A Humanidade realízase a través dos pobos, a través das culturas, a través das língoas. Ou seña, a través da pluralidade.

Nós, os galegos -e xustamente como galegos-, somos unha desas unidades naturales en que a Humanidade se realiza. Porque somos un pobo dotado dunha língoa e, polo mesmo, dunha cultura. A nosa misión consiste en facer que esa realidade orixinal acade a súa plenitude.

Somos os responsables de que prospere ou fracase unha creación que a vida humá expresa a través de nós.

Fragmentos do discurso de ingreso na Real Academia Galega de Ramón Piñeiro, lido o día 25 de novembro de 1967 .

Boletín Letras Galegas 2009

Entre os departamentos de Lingua Galega, Normalización e a Biblioteca, o BOLETÍN DAS LETRAS GALEGAS 2009 está a disposición da Comunidade Educativa do IES As Mariñas e de todos vós.

Comeza na biografía do autor homenaxeado, continúa coa análise do artigo de Manuel Rivas sobre a “Mesa Camilla” (por certo, nas Mariñas tamén cobrou vida a mesa estilo piñeirista), logo resalta a importancia de Galaxia na recuperación cultural daqueles anos escuros e difíciles, o significado do “piñeirismo” e os seus logros cobra vida nun boletín que finaliza nas lembranzas de Ramón Piñeiro da profesora de Lingua e Literatura, Dores Cao. E todo complementado con interesantísimas citas do galeguista homenaxeado.

Grazas a todas as que colaboraron na confección deste boletín, especialmente a Iolanda Sánchez Méndez, do departamento de Lingua Galega.

Artigo escrito por Dores Cao.

Ramón Piñeiro nas nosas "mesas camilla"

Nin a Xose Luis Franco Grande, nin a Carlos Casares, nin a Henrique Monteagudo, nin a Rosario Álvarez, nin a Manolo Rivas..., estes días temos o mesmísimo don Ramón Piñeiro ao redor da nosa mesa braseiro. Faltábannos as galletas da súa dona, Isabel, pero temos uns petiscos que son a tentación de máis de un.

Na mesa da biblioteca atoparedes os libros do autor. Na da entrada do instituto están expostos tamén os libros dos contertulios da rúa Xelmírez.

Se queres pasar e compartir sobremesa connosco, xa sabes onde estamos.

Coñecendo a Ramón Piñeiro

O Departamento de Lingua e Literatura Galega xunto con Normalización Língüística e a Biblioteca vén de preparar unha pequena guía para achegarnos a figura de Ramón Piñeiro, homenaxeado no vindeiro día 17 deste mes: Día das Letras Galegas.

Clicando na imaxe atoparás datos sobre a súa vida, o seu labor como escritor e editor, a súa faceta política e a repercusión das tertulias feitas ao redor da "mesa camilla" da súa casa. Tamén atoparás enlaces a outras páxinas, así como a relación de libros, escritos por el ou sobre el, que tes á túa disposición na biblioteca.

E por que 1 se chama un?

Os Números

View more presentations or Upload your own.

Xa o temos!

Un agasallo da nosa libreira para a Biblioteca do IES As Mariñas. Moitas grazas.

Ten boa pinta, non?

Aínda non saíu á venda e xa está na nosa biblioteca. Anímate a ser dos primeiros en lela!

Novo servizo da biblioteca

Desde hoxe a biblioteca ofrece un novo servizo: un tratamento,totalmente de balde, para todas aquelas persoas que o precisen.

A terapia, baseada nos libros e no cine, estará dirixida por Silvia Adela Kohan, autora do libro Biblioterapia y cineterapia, e será tratada previa consulta no libro que vedes na imaxe.

Así que, se tedes mal de amores,

ou estades enamoradas/os,

ou en crise coas vosas parellas,

ou tedes problemas familiares,

ou estades a piques de tomar algunha decisión importante,

ou gústavos mirar a vida en positivo,

ou queredes desconectar,

ou facer un cambio nas vosas vidas,

ou...,

achegádevos á biblioteca:

temos unha solución para vós!

Benedetti, podes contar connosco

A nosa biblioteca únese á iniciativa de rodear o escritor uruguaio Mario Benedetti que se atopa ingresado. En palabras de Pilar del Río, muller de Saramago:

“Mario Benedetti está pasando horas malas. Hemos pensado que podíamos ponernos a leer sus poemas por todo el mundo y así ayudarlo en este momento. Un poema, por si no tenéis algún libro suyo a mano. Y por si queréis pasarlo a otros amigos”.

"Hagamos un trato" na propia voz de Benedetti

O poema cantado por Serrat:


Compañera
usted sabe
que puede contar
conmigo
no hasta dos
o hasta diez
sino contar
conmigo

si alguna vez
advierte
que la miro a los ojos
y una veta de amor
reconoce en los míos
no alerte sus fusiles
ni piense qué delirio
a pesar de la veta
o tal vez porque existe
usted puede contar
conmigo

si otras veces
me encuentra
huraño sin motivo
no piense qué flojera
igual puede contar
conmigo

pero hagamos un trato
yo quisiera contar
con usted
es tan lindo
saber que usted existe
uno se siente vivo
y cuando digo esto
quiero decir contar
aunque sea hasta dos
aunque sea hasta cinco
no ya para que acuda
presurosa en mi auxilio
sino para saber
a ciencia cierta
que usted sabe que puede
contar conmigo.

Mario Benedetti na nosa biblioteca.