Mozart compúxonos un valse.

Non é ningún farol. Velaí tedes a partitura. Con notas do propio Mozart.


E todo grazas ás matemáticas, á Feira Matemática á que acudiron 17 rapaces e rapazas do noso instituto capitaneados por Zacarías e os seus colaboradores, Emilia e Martín.
Esta festa, á que asistiron 16 institutos da Coruña e Lugo, tivo lugar o pasado sábado 25 na Coruña, no Pazo da Ópera.

O IES As Mariñas, asiduo concertista, fíxose "notar":

- pola colosal actividade da medición da Torre de Hércules: levamos unha de máis de 3 metros debuxada en papel;

- polo saber comportarse do alumnado: o seu trato cos visitantes dos nosos postos foi exemplar, parabéns para DJ Zaca (ft Geogebra), rouco de tanto aleccionalos durante estes días;

- polo incansable labor de relacións públicas cos membros da organización: Emilia conseguiunos camisetas para todos;

- pola batuta do mestre Martín, do Departamento de Música, que colaborou coa actividade de Mozart e cuxo froito é o valse que vedes e co que podedes deleitar o oído.

Se queredes saber algo máis da orixe desta partitura, e do enxeño que ideou o xenio Mozart, clicade aquí.

Van Gogh

"Cuatro tíos y un hermano estaban dedicados al comercio de obras de arte, pero él consiguió vender un cuadro, sólo uno, en toda su vida. Por admiración o por lástima, la hermana de un amigo le pagó cuatrocientos francos por un óleo. El viñedo rojo, pintado en Arles.

Más de un siglo después, sus obras son noticia en las páginas financieras de diarios que jamás leyó,

son las pinturas más cotizadas en galerías de arte donde nunca entró,

las más vistas en museos que ignoraron su existencia

y las más admiradas en academias que le aconsejaron que se dedicara a otra cosa.

Ahora Van Gogh decora restoranes que le negarían comida,

consultorios de médicos que lo encerrarían en el manicomio

y estudios de abogados que lo meterían preso."

Espejos/Eduardo Galeano

Vicent Van Gogh na biblioteca Van Gogh Museum

Persépolis

Persépolis é a historia autobiográfica da iraniana Marjane Satrapi, a historia de como medrou nun réxime fundamentalista islámico que a acabaría levando a abandoar o seu país. O cómic empeza a partir do ano 1979, cando Marji ten nove anos e desde a súa perspectiva infantil é testemuña dun cambio social e político que pon fin a máis de cincuenta anos de reinado do sha de Persia en Irán e dá paso a unha república islámica.

Podes atopar este libro na sección de banda deseñada.

Tamén atoparás na sección de cine a película baseada no libro e dirixida pola propia Marjane Satrapi. O filme obtivo o Premio do Xurado no Festival de Cannes 2007.

A orixe da vida

Periquitos namorados, arañas coquetas, cabaliños de mar galantes, sapos caníbales, iguanas mariñas que recordan o poderío dos extintos dinosauros e cangrexos iracundos son protagonistas do filme “Génesis” elaborado pacientemente durante seis anos e dirixido polos biólogos Claude Nuridsany e Marie Pérennou.

O documental, rodado en Islandia, as illas Galápagos, Madagascar e o sur de Francia, reflexa a loita pola supervivencia- o grande come sen reparos o pequeño- pero os autores pon énfases noutros aspectos menos virulentos aclaran: “Aínda que a violencia existe no mundo animal, non pensamos que o seu sexa un universo violento, senon sereno. Puidémolo comprobar nos anos que levamos dedicándonos á bioloxía. Por exemplo, os animais non practican a guerra e a tortura”




A túa disposición na biblioteca

Debate dialéctico entre institutos.

Equipo do IES Vilar Ponte de Viveiro: Anselmo,Vanesa, Sara, Samuel e Diego, Vs. equipo do IES As Mariñas de Betanzos: Dores, Samuel, Adriana, Mónica e Adrián.
Data: 9 de maio.

Pasadas as dez da mañá chegaban ao noso instituto os amigos de Viveiro e, logo de ver un pouco o centro, na Biblioteca foron entrevistados por unha locutora de Radio Betanzos. Despois todo estaba preparado no salón de actos para o enfrontamento dialéctico, para defenderen con enerxía as posicións a favor e en contra do tema debatido na 1ª Liga de Debate en Compostela: “Debe primar a seguridade pública sobre as liberdades individuais?”. O acto presentárono: Iolanda, compañeira das Mariñas, quen despois dunha brillante intervención, cedeulle a palabra a Santiago Martínez o noso presentador de honra, organizador e director do torneo dialéctico en Santiago.

O debate caracterizouse pola complicidade e a deportividade. No remarte, o xurado (Iolanda, Santiago e Bran, o noso director) logo do silencio teatral do portavoz (Santiago), considerou que o resultado fora un claro empate. Como non: gañaron ambos equipos coñecéndose e facéndose amigos.

Nesta ocasión o equipo de Betanzos converteuse en cicerone para os invitados e leváronos ao Pasatempo, ao casco histórico e a Chelo. En fin, unha xornada memorable que se repetirá en breve no Instituto Vilar Ponte de Viveiro. E todo grazas á 1ª Liga de Debate e ás amizades que alí xurdiron.

Parabéns aos que a fixeron posible, e a este grupo de rapaces e rapazas que souberon rendibilizar á estadía en Compostela.

Escrito por Dores, capitá do noso equipo de debate.

19 de maio, día das Letras.

E 22 de maio, e 13 de xuño, e 9 de xullo e 28 de setembro... Celebrámolas decote. O que si devén pasaxeiro é a conmemoración do persoeiro homenaxeado.

Esta biblioteca caracterízase pola súa xenerosidade e manterá a exposición de libros un tempiño máis. De igual xeito, gozaredes durante uns días máis dos caligramas que os alumnos de 4º de Técnicas de expresión escrita confeccionaron a partir dos versos de Xosé María Álvarez Blázquez.

Boletín de maio. Protagonista: Xosé María Álvarez Blázquez.

Nas librarías, nos xornais, na radio, na televisión... Todos son a falar deste autor homenaxeado no Día das Letras. Na nosa biblioteca ofrecémovolo en primeira persoa no boletín de maio que xa está á vosa disposición; e de balde, eh! Non precisades mercar nada para levardes á casa información de Xosé María Álvarez Blazquez.

Para a confección do boletín, como en anos anteriores, contamos coa axuda do Departamento de Lingua Galega e co de Normalización Lingüística. Os bos e xenerosos...

Lemos, na autobiografía recreada por Dores Cao:

Fun o terceiro dos irmáns Álvarez Blázquez, fillo do Dr. Darío Álvarez Limeses "O médico dos pobres" e axiña pensamos: con ese pai debera saír algo bo. Así foi, de tal pano tal saia. Xosé María cóntanos a súa vida, os esforzos por ser mestre, as inxustizas dunha guerra fraticida, os asasinatos vividos na súa familia, as vivencias do amor, a morte dos seres queridos, a súa loita incansable pola nosa cultura... Realmente merece a conmemoración.

O boletín recolle asemade unha escolma de poemas e, na última páxina, fálasenos da saga dos Álvarez: desde os devanceiros aos últimos descendentes, ao futuro; desde o petrucio Emilio Álvarez Giménez aos fillos do homenaxeado. Toda unha familia marcada pola inquedanza cultural e comprometida co país.

Os Álvarez, produto galego de calidade.

"Memorias dun neno labrego", imprescindible.

Pasaron xa moitos anos, algúns máis de trinta, desde que lin as memorias de Balbino, dese rapaz da aldea. Tal vez porque me sentín un pouco coma el, xa nunca se me esvaeceu. Lembro a emoción con que lin a súa historia, a rabia contida ante as inxustizas que tan ben recreou Neira Vilas, e lembro tamén as bágoas da miña nai cando eu lle lía este libro. Recordos vivos!

De certo, Xosé Neira Vilas recreou coma ninguén o mundo do rural galego, o mundo da aldea, con moito traballo e pouca escola, con incomunicación, soños e decepcións, humillacións e ilusións. É certo que os nosos mozos e mozas non viven como Balbino, pero non é menos certo que a inxustiza social segue vixente. Aínda hoxe non todos teñen as mesmas oportunidades e, se Balbino chegaba canso á escola polo traballo arreo no campo, non é menos certo que algúns dos nosos alumnos e alumnas, desde ben pequenas, asumen responsabilidades de adultos.

A min foi unha novela que me levou a ler moitas outras e deume pulo para saír adiante cando me doían as costas co duro traballo. E sempre me leva a pensar que os balbinos seguen estando aquí e en todas partes.
Porque logo de tantos anos esta historia segue comigo, animo a todos os que aínda non a leron a facelo.

“Se pelexamos entre nós, métense eles. Non se decatan de que as nosas liortas son namais que enredos. Rabuñámonos agora e daquí a un chisco estamos amigos outra vez. Fan de xuíces e zoscan a quen cadra e coma cadra, sin averiguacións. As nosas mans son pequenas e non magoan; as deles pesan, fan doer. Se deprendesen de nós non irían á guerra…”

O AUTOR:
XOSÉ NEIRA VILAS (Gres-Vila de Cruces, 1928)
De familia labrega, que compaxinou ata os catorce anos a escola cos traballos do campo. Logo traballou nun serradoiro e co desexo de vencer a miseria económica e cultural que o rodeaba emigrou a Bos Aires. En Arxentina participou na fundación das Mocidades Galeguistas e da editorial Follas Novas. Entre o 1961 e o 1994 viviu en Cuba e desde ese ano reside no noso país.

Entre as súas obras destacan tamén: Cartas a Lelo; Aqueles anos do Moncho; Xente no rodicio; A muller de ferro; Historias de emigrantes... etc.

Premio da Crítica Española (narrativa) e premio da Crítica Galega (ensaio). Fóronlle outorgadas as medallas Castelao, Pedrón de Honra e Celanova Casa dos Poetas.
Actualmente ten unha sección fixa en El Correo Gallego ("Arredor do mundo", columna dominical) e publica puntualmente artigos culturais e de tema literario no Galicia Hoxe.

Imprescindible para Dores Cao. Departamento de Lingua e Literatura Galegas.

Facendo números

O paso do tempo séntalle bárbaro á nosa biblioteca. Cada ano máis remozada, máis chea de vida.

Esta é a evolución dos préstamos durante os cinco últimos cursos, collendo como referencia o período que vai desde o 1 de outubro ata o 8 de maio. Hai que ver o que medrou!

O curso 06/07 foi o noso primeiro ano no Plan de Mellora de Bibliotecas Escolares de Galicia. Tomamos o Plan en serio, puxémonos en forma e, como se pode comprobar na gráfica, coincide cunha suba moi importante (151,12% con respecto ao curso anterior) no número de fondos emprestados. Tendencia que se consolida e aumenta no presente curso. Non deixaremos de adestrar para mellorar as nosas marcas!

Esta gráfica amosa o desglose dos préstamos durante este curso (tamén desde o 1 de outubro ata o 8 de maio): os libros (54%) gáñanlle a partida ás películas (43%) e mais á música (4%).

O noso alumnado prefire o Oliver Twist de Charles Dickens ao de Roman Polanski, El nombre de la rosa de Umberto Eco ao de Jean-Jacques Annaud. As mil palabras dinlles máis que a imaxe aos nosos lectores e lectoras.

Facemos números e os díxitos alíanse ás letras. Ata onde chegaremos para o remate do curso?

todosconelsahara

Onte falláronse os premios do I Concurso Bir Lehlu de fotografía solidaria co pobo saharauí.

Sobran as palabras. As imaxes falan por se soas.

Ver todas as fotos

I Liga de Debate

“Convén que combatan as ideas para que non teñan que combater as persoas” (Karl Poppe).

Esta máxima introduciu algún dos debates aos que tivemos a sorte de acudir en Santiago á I Liga de Debate, e en verdade afirmo, en calidade de espectadora, que os nosos rapaces e rapazas galegas ofreceron un combate de ideas exemplar.

A pregunta desta primeira liga foi: “Debe primar a seguridade pública fronte á liberdade individual?” Bo tema, non si?
E ti, que opinas? Tes claro o teu posicionamento?

Pois ben, os equipos estaban preparados para defender ambas posturas: a favor ou en contra, coma se fose a única na que crían. Expoñían a súa tese, logo viñan dúas quendas de refutación á postura do contrincante e remataban con cadansúa conclusión. E fixérono. Defendían a súa opción con razoamentos sopesados, con exemplos documentados, con argumentos de autor, con forza, con convicción. Tiñamos ante nós verdadeiros oradores, coa arte de gañar a nosa vontade coa palabra.

Tres días intensos onde prevaleceu a dialéctica, a solidariedade,... os nervios, a tensión, a incomodidade duns traxes aos que non estaban afeitos, duns tacóns que á fin do día encarceraban os pés...

Parabéns non só para o IES Zalaeta da Coruña que gañou esta I liga de debate; non só para o noso equipo: Adriana, Samuel, Dores, Mónica e Adrián que nos seus debates engaiolaron o público coas súas argumentacións e a súa forza na defensa da postura que defendían nese momento; parabéns tamén para os oradores e os investigadores dos 22 equipos restantes, que agoiraron un futuro onde a loita coa palabra pode prevalecer sobre a loita coa violencia.

Mañá venres, teremos a sorte de ver en acción o noso equipo e mais o equipo do IES "Vilar Ponte" de Viveiro, que veñen ás Mariñas para darnos exemplo de oratoria.

Canto temos que aprender os adultos...!!!

¡Viva la Ciencia!

O catedrático José Manuel Sánchez Ron e o debuxante Antonio Mingote, ambos membros da Real Academia Española, escribiron este libro para "ofrecer una visión científica del mundo de la manera más sencilla posible".

En palabras dos propios autores recollidas no xornal "El país": " Se trata de una historia de aventuras, de las aventuras científicas, de éxitos, fracasos, peripecias y rivalidades. Estoy fascinado con las biografías de los sabios que hemos elegido para el libro porque, en realidad, son exploradores de la ciencia" (Antonio Mingote).

"La ciencia es una pasión que exige curiosidad por conocer el origen de las cosas, por descubrir las razones que mueven la vida y el mundo. Lo que ocurre es que las disciplinas científicas aparecen como algo complicado y distante. Para aquellos que yo llamo los beatos de las letras, un investigador o un físico no pueden equipararse a un pintor, un escritor o un músico. Faltaría más. Me parece un grave error ese menosprecio por los científicos" (José M. Sánchez Ron).

Á túa disposición na biblioteca