Queredes coñecer máis cousas de min?, pois lede con atención:
O de Solitario vén porque son a derradeira da miña especie.
Estou no mellor momento da vida xa que só teño 106 anos, aínda que espero vivir ata os 200 ou máis que é a esperanza de vida dos que son coma min.
No parque onde vivo comparto espazo con dúas fermosas tartarugas (femias) dunha especie parecida á miña coa esperanza de que poidamos procrear. Pero, malia que os ovos foron moi ben coidados, non chegaron a eclosionar. Pode que cando eu morra, a miña especie se extinga.
Meus pais coñeceron a Charles Darwin cando veu visitar as nosas illas. A de cousas que me teñen contado de cando estivo aquí! Ata se subía enriba deles…
Levo unha dieta moi sa: son herbívora. Os meus pratos favoritos son: herbas rastreiras, froitas, follas e cactus. A pesar disto, peso case 100 quilos...pero, claro, tede en conta que mido 1,45 por 1,40 m.
E preguntarédesvos: “Como é que a vosa especie está a piques de desaparecer?” Os homes dedicáronse a cazarnos, e especies invasoras como as cabras e as ratas axudaron a mermar a nosa comunidade.
No hay comentarios:
Publicar un comentario